Wielki Post to okres pokuty, modlitwy, jałmużny i postu, który ma przygotować nas do obchodów Wielkanocy – Paschy. Okres ten trwa od Środy Popielcowej do Mszy Wieczerzy Pańskiej wyłącznie. Zgodnie z tradycją powinien obejmować 40 dni. Niedziela jest dniem, w którym, ze względu na jej świąteczny charakter, nie godzi się pościć i pokutować. Rozważając sens Wielkiego Postu zwrócił na to uwagę w VI w. papież św. Grzegorz Wielki i policzył, że ponieważ Wielki Post liczy sobie 6 niedziel, w związku z tym do pełnych 40 dni pokuty brakuje 4 dni. Aby ten brak uzupełnić przesunięto początek okresu pokuty na środę przed Pierwszą Niedzielą Wielkiego Postu.
Posypanie głów popiołem w środę popielcową jest symbolem podjęcia pokuty, zadośćuczynienia za swoje grzechy. W Ewangelii wg św. Mateusza czytamy: „Wtedy [Jezus] począł czynić wyrzuty miastom, w których najwięcej Jego cudów się dokonało, że się nie nawróciły. «Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno w worze i w popiele by się nawróciły” (Mt 11,21).
Święta Paschalne będzie nam w tym roku przypominała dekoracja przed ołtarzem.
Na Wielki Czwartek i Mszę św. Wieczerzy Pańskiej wskazuje chleb i dzban na wodę do umywania nóg; o męce Pańskiej j Jej szczególnym rozważaniu w Wielki Piątek przypomina duży krzyż a Noc Paschalną symbolizuje świeca, która kojarzy się ze świecą paschalną i świecą chrzcielną.
