W Niedzielę Chrztu Pańskiego ksiądz Proboszcz dokonuje święcenia wody. Zabierzmy w naczyniach do kościoła zwykłą wodę, którą po poświęceniu możemy posługiwać się w naszych domach dla otrzymania Bożego błogosławieństwa. Woda święcona to woda, która została pobłogosławiona przez biskupa, księdza lub diakona. Nie można jej samemu poświęcić.
Jak używać wody święconej?
- Domowa kropielnica – zanurzając palce w wodzie i czyniąc nimi na sobie pobożnie znak krzyża.
- Poświęcona woda i jej użycie w życiu codziennym wiąże się przede wszystkim z wiarą w Boga, który oczyszcza i uświęca wszystko.
- W walce duchowej, zwłaszcza dręczeniu i zmaganiu z natrętnymi pokusami.
Świadectwo św. Teresy Wielkiej: „Pewnego razu w kaplicy [nieprzyjaciel] ukazał mi się w odrażającej postaci (…) Wtedy nie wiedząc już, co robić, wodą święconą, którą miałam pod ręką, pokropiłam w jego stronę, a on znikł i więcej już się nie pokazał. (…) Wielka jest moc wody święconej. Co do mnie, szczególną i żywą czuję w duszy pociechę, ile razy jej użyję. Najczęściej czuję od niej jakieś odnowienie wewnętrzne, połączone z taką przyjemnością duchową, że cała dusza moja bierze z niej pokrzepienie (…)”.
„Nie doceniacie tego, co macie”.
Ile razy zdarza się nam podchodzić do pokropień wyłącznie rytualnie – a co tam, jeszcze jedno machnięcie kropidłem, jeszcze jeden nic nie znaczący obrzęd liturgiczny… Oczywiście, przesadzić można i w drugą stronę, przypisując wodzie święconej moc czarodziejską bez odniesienia do wiary w Boga.
Kościół błogosławi rzeczy, ale właściwym adresatem błogosławieństwa jest zawsze człowiek. Przedmioty mają jedynie pomóc w spotkaniu Boga z człowiekiem. Woda święcona nie nabiera jakiejś szczególnej mocy, sama w sobie nie może pomóc w zbawieniu, ale jest ważna w pobożności o tyle, o ile towarzyszy jej wiara w moc Bożą.
Co zrobić z wodą święconą, która się „przedawniła”?
Najprościej jest podlać nią kwiatki lub wylać do naturalnego zbiornika wody np. strumyka.
