Kobiety miały żywy udział w początkach życia Kościoła poprzez swe charyzmaty i wieloraką posługę. Pismo św. odnotowuje ich imiona, takie jak: Febe „diakonisa Kościoła w Kenchrach” (por. Rz 16,1), Pryska z mężem Akwilą (por. Rz 16,3; 2 Tm 4,19), Ewodia i Syntycha (por. Flp 4,2), Maria, Tryfena, Tryfoza, Persyda (por. Rz 16,6.12). Paweł Apostoł mówi o ich „trudach” znoszonych dla Chrystusa, a „trudy” te oznaczają różne dziedziny apostolskiej posługi Kościoła, począwszy od „kościoła domowego”. W nim bowiem „bezobłudna wiara” przechodzi z matki na dzieci i wnuki, jak to miało miejsce w domu Tymoteusza (por. 2 Tm 1,5).
Również nasza wspólnota Kościoła w Wiskitkach nie przestaje ubogacać się świadectwem wielu „dzielnych niewiast” (por. Prz 31,10), które żywo uczestniczą w posłannictwie Chrystusa. Niech nasze święte kobiety będą dla wszystkich dziewcząt uosobieniem ideału kobiecości, ale także dla nas wszystkich, wzorem „naśladowania Chrystusa”, przykładem, jak Oblubienica winna odpowiadać na miłość Oblubieńca – Jezusa Chrystusa.
Ks. Proboszcz
